ΠΙΑ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ;

Μερικές φορές η κρυσταλλοποίηση με παρκετέζα έχει τόσο εντυπωσιακό αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε τέλειο. Παρά τούτο μειονεκτεί συγκριτικά με το νερόλουστρο σε διάρκεια ζωής. Το γυάλισμα του μαρμάρου με νερόλουστρο παραμένει σε καλή κατάσταση περισσότερο χρόνο. (Στο δεύτερο πλαίσιο φωτογκαλερί βλέπουμε περίπτωση δαπέδου με σκούρο γκρι καρναζέικο μάρμαρο το οποίο λειάνθηκε με νερόλουστρα δυόμιση χρόνια πριν απ’τη λήψη της φωτογραφίας. Θα μπορούσαμε εύκολα να πούμε ότι λειάνθηκε πριν λίγες μέρες). Βέβαια η διατήρηση των μαρμάρων σε καλή κατάσταση εξαρτάται πάντα κι απ’την ήπια χρίση τους.                                                                                                                                                  Τα τελικά συμπεράσματα είναι τα εξής. Η κρυσταλλοποίηση μπορεί να έχει πολύ καλά αποτελέσματα και πλεονεκτεί στο ότι κρύβει αποτελεσματικά τις ατέλειες που δεν μπορούμε να διορθώσουμε. Το μειονέκτημα είναι ότι μετά από λίγα χρόνια θαμπώνει περισσότερο συγκριτικά με επιφάνειες που χρησιμοποιήθηκε οξαλικό. Στα νερόλουστρα το αποτέλεσμα θα διαρκέσει περισσότερα χρόνια σε συνδυασμό πάντα με ήπια χρίση του δαπέδου (όχι διαβρωτικά και όξυνα υλικά, χλώριο, λεμόνι κ.λπ.).Το μειονέκτημα είναι ότι απαιτείται περισσότερη προεργασία ώστε το δάπεδο να μην έχει ατέλειες κι αυτό την καθιστά λίγο πιο δαπανηρή.                                                                                                                                                                       Βέβαια μπορούμε να αναφέρουμε ότι ακόμα και σε ένα δάπεδο με ανωμαλίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί οξαλικό, με παρκετέζα, σε ξηρή μορφή, αλλά αυτή είναι μια παλιά μέθοδος, απάνθρωπη και τρομερά ανθυγιεινή για τον τεχνίτη, η οποία ευτυχώς εγκαταλείφθηκε μετά την εμφάνιση των λειαντικών νερού.