Αυτή είναι μια απ'τιs συχνότερεs ερωτήσειs που κάνουν οι πελάτεs μια κι είναι αρκετά γνωστέs πια αυτέs οι δυο μέθοδοι.Για να μην μπούμε σε λεπτομέρειεs που θα κουράσουν πρέπει να διευκρινίσουμε ότι νερόλουστρα δεν μπορούν να γίνουν σε όλεs τιs περιπτώσειs.Επειδή στα νερόλουστρα πρέπει να καταλήξουμε σε πέτρεs οξαλικού κι όχι σε υγρό λούστρο με παρκετέζα θα πρέπει το δάπεδο να είναι συμπαγέs κι η επιφάνεια ομοιόμορφη σε πυκνότητα.Αυτό καθιστά ανούσια μια τέτοια προσπάθεια και επιβάλει τη χρίση παρκέτεζαs όταν στο δάπεδο υπάρχουν ξεκολλημένα (κουφωμένα) μάρμαρα τα οποία κινούνται έστω και ένα δέκατο του χιλιοστού κατά τη διαδικασία του τριψίματοs.'Οπωs επίσης και στο μωσαϊκό όπου η πυκνότητα των ψηφίδων είναι μεγάλη ενώ στο ενδιάμεσο τσιμέντο (αργιάνι) είναι πολύ αραιή,με αποτέλεσμα οι ψηφίδεs να γυαλίζουν πολύ περισσότερο απ'το αργιάνι.Σωστό είναι να εφαρμόζουμε στο δαπεδό μαs την μέθοδο που του ταιριάζει. Τιs διαφορέs ανάμεσα σε νερόλουστρα και κρυσταλλοποίηση θα τιs αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο.
