ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ

Το πρόβλημα με τα μαρμάρινα δάπεδα που ξεφλουδίζουν έχει δύο πτυχές. Η μία είναι η διόρθωση στις ήδη υπάρχουσες τρύπες, ενώ η άλλη είναι η πρόληψη του προβλήματος μελλοντικά. Αυτό το δεύτερο είναι και το δυσκολότερο μέρος αυτής της συντήρησης. Το ένα λοιπόν είναι να στοκαριστούν με επιτυχία οι υπάρχουσες τρύπες και το δεύτερο να εντοπισθούν τα σημεία που δίνουν υποψία για μελλοντικό ξεφλούδισμα. Αυτά πρέπει να αφαιρεθούν με «γλωσσάκι» γιατί διαφορετικά η εξέλιξη της εργασίας θα θυμίζει την λερναία ύδρα αφού θα στοκάρονται δέκα τρύπες και κατά το τρίψιμο θα ανοίγουν δέκα καινούργιες. Σημαντικό ρόλο θα παίξει η επιλογή του υλικού με το οποίο θα γίνει το στοκάρισμα. Στο εμπόριο εμφανίζονται διαρκώς καινούργια υλικά υποσχόμενα πολλά αν και η πράξη κι η πάροδος του χρόνου θα αποδείξουν τις πραγματικές τους ιδιότητες. Υπάρχουν μαρμαρόστοκοι που γίνονται τόσο σκληροί ώστε το γυάλισμα τους στη συνέχεια να είναι πολύ ικανοποιητικό. Αλλά λόγω της υψηλής τους σκληρότητας μειονεκτούν σε ελαστικότητα με αποτέλεσμα οι διαστολές & συστολές που θα ακολουθήσουν  τα επόμενα χρόνια να τους κάνουν να αποκολληθούν εκ νέου απ΄το μάρμαρο. Το παραδοσιακό υλικό αυτών των περιστάσεων, το μίγμα δηλαδή τσιμέντου με ξυλόκολλα (ατλακόλ) εγγυάται πιθανότερη μακροζωία, αλλά δεν μπορεί να γυαλίσει όσο το μάρμαρο και το αποτέλεσμα είναι από μηχανικής άποψης καλό, αλλά από αισθητικής μάλλον απογοητευτικό.